3 Ocak 2017 Salı

Bir Şiir - Şimdi Biliyorum


Bacak kadar bir çocukken

Adam gibi görünmek için çok yüksek sesle konuşurdum

Ve derdim ki, biliyorum, biliyorum, biliyorum, biliyorum

***

Başlangıçtı, ilkbahardı

Fakat ne zaman 18 yaşıma geldim

Biliyorum dedim, bu defa biliyorum



Ve bugün dönüp baktığımda

Bolca mekik dokuduğum dünyaya bakıyorum

Ve hâlâ nasıl döndüğünü bilmiyorum

***

25 yaşıma doğru her şeyi biliyordum

Aşkı, gülleri, hayatı, parayı

Ah evet aşk! her şeyi öğrenmiştim

***

Ve ne mutlu ki,

arkadaşlarım gibi

Elimde avucumdaki her şeyi bitirmemiştim

Hayatımın ortasında (yarısında), yeniden öğrendim

***

Öğrendik-lerim,

üç dört kelime tutar:

Sizi birinin sevdiği gün, hava çok güzel (harika) olur

Daha iyi söyleyemem,

hava çok güzel (harika) olur

***

Hayatta beni hâlâ şaşırtan

bir şey

Ben ki hayatımın sonbaharındayım

Birçok hüzünlü gece unutulur

Şefkatli bir sabah ise asla

***

Tüm gençliğim boyunca, biliyorum demek istedim

Ne var ki ne kadar çok aradıysam o kadar az biliyordum

Saat 60’a geldi

Bense hâlâ penceremdeyim, bakıyorum, ve sorguluyorum

***

Şimdi biliyorum, hiçbir zaman bilinmediğini biliyorum

***

Hayat, aşk, para, arkadaşlar

ve güller

Hiçbir şeyin gürültüsünü

ve rengini bilemezsin

***

Tüm bildiğim bu!


Ama bunu, biliyorum…





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder