26 Nisan 2017 Çarşamba

Bir Not



Yollar ayrılınca geçmiş yollar silinmiyor sonuçta.
Çünkü biz o yolun geçmişinden vardık buraya.

Dinlenmiş şarkıları, yaşanmış anıları kalıyor insanın.
Yaşanmış gün doğumları ve batımlar aklımızın iplerinde asılı duruyor.

Küçük hediyelerimiz var hepimizi birbirine bağlayan.
Bir erkeğin kolunda saat oluyor bu, kadında sevdiği renkte alınmış bir ayakkabı.
Saklamayı öğrenmeliyiz.

Yaşanmışlıkları değerli kılan sonunu nasıl yazdığınızdır.
Önemli olan aradan geçen zaman sonra onu nasıl anlattığımızdır.

Şikayet etmek en kolayı.
Yargılamak ve asmak geçmişimizi, basitce seçimler.

İnsan onu fethetmiş kişiye saygı duymalı.
Kalbin müzesinin içinde yerler ayırmalı.
Özel günleri olmalı vakti zamanında onu anacağı.
Bir gece bir şarkıyı onun için doldurmalı odanın içine.

Canım dediğimiz kelimeye yüzler saklıyoruz yıllar, yollar boyu.
O kadar hoyratca şeyleri hatırlamaların başarıldığı yerde sevgililer hiç gömülmemeli.
Onlar bizim defterlerimiz.
İlk yaşlarımız.
Bizi büyüten tarafımız.



25.04.2017
Salı


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder