8 Şubat 2016 Pazartesi

Bir Kaç Şiir - Eski Mısır'dan



GÖÇEBE
Toz bizim, toprak değil- kökler yasak;
Kuş bizim, yağmur bizim- gökler yasak…
Hem tohumdur, hem mezardır terkimiz;
Her ufuk er geç bizim, her yer yasak.


ESRAR
Devrim ölmüş… Sancı tekrar başlıyor.
Suçludan suçsuzdan ikrar başlıyor…
Süngü-tank-işkence-kan-zindan-ceset.
Baş eğen toplumda esrar başlıyor.


GÖZ / DAĞ
Aşk büyür gömgök;
                        küçümser göz, dağı.
Cılk yürek ummaz; 
                        iyimser göz, dağı
Yakmadan,
                        nuruyla okşar, kurtarır.
Ürperir yer gök;
                        gülümser gözdağı.

KUŞUN AŞKI
Âşık kuşu tutmaz en yaman ökse bile;
Dal hain, kök katil bir kökse bile,
Âşık kuş uçar özgür; İncitmez onu
Gök kubbe hasetten yarılıp çökse bile. 


YARATI
Her zorba, doyumsuz bin şeytan yaratır;
Halk, ekmeği, özgürlüğü taştan yaratır.
Gaddarlığı er geç ezecektir sevgi -
Kör tanrıyı aşkım yeni baştan yaratır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder